a terma
o teito furado a lambernos.O inverno pintou o río salindose da marxen, tí tamen te expandes fora da túa pel
O tempo perfila intransixente os ritmos da vida, nos
parimos caricias mais anchas que as horas
As costillas pechadas en cremallera,os corazóns
lambense no peito inventado que acolle a toda esta terra
Fora da marxen, dende dentro a mais a dentro, por fora.
Entradas
O final vai a ver que volverse peixe espada ou mariñeiro...
...Bo.racho
por supuesto.
e.. que votas primeiro o lume? as ás? o jalpon? o cura? i must know!