Caín na cunca, e logo de encher os pulmóns estómago e calquera outro oco aproveitábel, erguín todo meu peso pola superficie ate sentirme como a gota que derrámase salpicando bofetadas,

Zas! Zas!, vésome absorbido e arrastrado pola mesa, e despois expulsado a presión no vertedeiro,