ASTROBOY

O retrato dun paseo foi roubado

Unha chuvia de flashes , unha convida nunha guirilingua

Gorento das prazas baleiras nas que poder veillar nu

O carallo do vintaenove. Soñen cunha serpe, negra

De uns dous metros, fanada, da que me defendín con tódalas forzas

Ate decatarme do cego que me volvera seu corpo de serpe, ela so veillava

Sen comprender a presión das minhas mans o redor do seu pescozo

Mordeu minha meixela, e para min foi coma un bico, pero inda odiaba súa forma.